نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین
2 دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Understanding phrases and words used in the Holy Qur'an is one step in comprehending this holy book. Interpreters should thus rely on the meanings of words to offer and explain their opinions and interpretations and should consider semantic relationships among words. However, can the superficial meaning of words or the meanings of words in their usage be considered as the basis of perception or those meanings can include the used meanings? We addressed this question drawing on Tafsir Al-Mizan,noting thatAllame Tabatabai'e believes that the Holy Qur'anic words are not vague because the Holy Qur'an is the book of guidance and hence needs to be clear in meaning and free of any complicacy. This paper is specifically an attempt to survey the semantic evolution of words from Allame Tabatabai'e’s point of view and to prove that although semantic evolution of words entail more than one meaning for a given word, there is still a strong relationship between the evolved meaning and the original one. In fact, the evolved meaning is still closely connected to the original meaning. In other words, through methods and processes like using metaphors, covering abstract rather than concrete meaning, and semantic expansion or contraction, a given word has acquired a new implication which is based on its original and old meaning. Analyzing the status of the semantic evolution of words in Tafsir Al-Mizan is what the present descriptive-analytical study intended to do in its attempt to shed light on this key aspect of interpretation and to highlight the outstanding position of this Shia interpretation. Words such as “ajal, al-suht, akhbat, rih, etc.” are some examples of words carrying meanings different yet relevant to their original meanings through semantic evolution. This point has not been neglected by Allame Tabatabai'e in his articulate and scholarly expressions while interpreting the ayahs. Paying attention to changes in words’ references underlines the point that Qur'anic words are not limited to their superficial meaning but encompass the spirit of meaning as well.
کلیدواژه‌ها [English]
قرآن کریم
10. طباطبائی، مجمد حسین. (بی‌تا)، «قرآن در اسلام»، دارالکتب الاسلامیة، ناشر دیجتالی رایانه‌ای قائمیه اصفهان.
11. طباطبایى، محمدحسین، (1409) المیزان فی تفسیرالقرآن، 20 جلد، الطبعة الثانیة، لبنان ـ بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات. ترجمه تفسیر المیزان (1374)
12. طیب حسینی، سید محمود. «چندمعنایی در قرآن کریم، درآمدی بر توسعه در دلالت‌های قرآنی»، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
13. فهمی حجازی، محمود. (بی‌تا)، «مدخل الی علم اللغة» دار قباء، القاهرة، للطباعة و النشر و التوزیع.
14. عبدالتواب، رمضان. (1367)، «مباحثی در فقه اللغة و زبان‌شناسی عربی»، ترجمه: حمیدرضا شیخی، تهران، موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
15. عضیمه، صالح. (1392)، «معناشناسی واژگان قرآن»، ترجمه: سید حسین سیدی، چاپ چهارم، تهران، انتشارات آستان قدس رضوی.
16. -علی الصغیر، محمد حسین. (بی‌تا)، «مجاز القرآن، خصائص الفنیة و بلاغة العربیة»، بیروت- لبنان، دارالمورخ العربی.
17. عون، نسیم. (2005)، «الالنسیة، محاضرات فی علم الدلالة»، الطبعة الاولی، بیروت-لبنان، دارالفارابی.
18. کامری، برنارد، ماونتخورد، جان، داکروز، ویوین لا. (1384)، «زبان‌های دنیا، چهارمقاله در زبان‌شناسی» ترجمه: کوروش صفوی، تهران، سعاد.
19. محمد یونس علی، محمد. (2007)، «المعنی و ظلال المعنا، أنظمة الدلالة فی العربیة» ترجمه: نفسیه زمانی، الطبعة الثانیة، طرابلس، دارالمدار الاسلامی.
20. مزبان، علی حسن. (1394)، (1997)، «درآمدی بر معناشناسی در زبان عربی» ترجمه: فرشید ترکاشوند، چاپ اول، تهران، سمت.
21. المصطفوی، حسن. (بی‌تا)، «التحقیق فی کلمات القرآن الکریم»، طهران، مرکز نشر آثار العلامة.
22. المنجد، محمد نورالدین. (1999)، «الاشتراک اللفظی فی القرآن الکریم بین النظریة و التطبیق» الطبعة الاولی، بیروت- لبنان، دارالفکر المعاصر.
23. الموسوی، الشریف المرتضی علی بن موسی. (بی‌تا)، «الذریعة الی اصول الشریعة» قم، موسسة الامام الصادق علیه‌السلام.
)
